
Ikebana to japońska sztuka układania kwiatów z wielowiekową tradycją. Rośliny układa się według ścisłych zasad tak, aby symbolizowały niebo, ziemię i ludzi.
Pierwsze ikebany pojawiły się w Japonii wraz z nadejściem buddyzmu, miało to miejsce około VII w n.e., jednak dopiero w XV w ikebana stała się charakterystyczną dla tego kraju formą sztuki niezależną od wspomnianej wcześniej religii. Zasadnicza różnica pomiędzy aranżacją kwiatów w stylu zachodnim a ikebaną polega na tym, że japońskie kompozycje mają asymetryczny kształt, a europejskie opierają się na symetrii.
zasady tworzenia Ikebany
W tej sztuce stosowana jest zasada trójkąta pionowego posiadającego rozkład trzech linii głównych, dominujących. Pierwsza linia główna (shin) jest centralną i najdłuższą osią układu florystycznego i symbolizuje niebo (ten), druga linia (soe) symbolizuje ludzki byt (jin), trzecia linia (hikae) jest najkrótsza i symbolizuje ziemię (chi).